Na kolejną książkę o Jakubie Wędrowyczu musiałam długo czekać, bo aż trzy lata od „Konana Destylatora” (2016). Hmm, a może by tak liczyć czas „wędrowyczami”? Szybciej by zleciało do następnego zbioru opowiadań przy założeniu, że jeden wędrowycz to dwa lata (uśredniając czas wydania dziewięciu książek od 2001 do 2019). Czyli następny za rok… ale pewnie pojawi się gdzieś koło 2021 i znowu będę musiała czekać na niezwykle fascynujące opowieści dziwnej treści.

Postać stworzona przez Pilipiuka zafascynowała mnie tak bardzo, że pomogłam prezentację na ustną maturę przygotować o polskim antybohaterze i egzorcyście amatorze z Wojsławic. I nawet abiturient dobrze na tym wyszedł (90% z egzaminu). Pewnikiem byłoby i 100, gdyby osoby w komisji doceniły czarny humor i wyjątkową kreatywność Jakuba. A było to jeszcze przed „Trucizną” i kolejnymi tomami przygód bimbrownika w gumofilcach. Strach się bać, ile procent udałoby się wydusić z „Karpie bijem”. Procentowego wyniku egzaminu oczywiście, nie zawartości alkoholu w alkoholu. Rety, zaczynam myśleć jak… /więcej/

To lektura przy której łapie się oddech, a świat wydaje się być mniej zwariowany. To rzecz o sprawach uporządkowanych, w których rodzina jest na miejscu pierwszym. Córka Tadeusza Konwickiego, Maria opowiada o swojej rodzinie – o ludziach obdarzonych niezwykłym talentem w dwóch co najmniej pokoleniach. Pisze o dziadkach Lenicach – Alfredzie znanym malarzu i kolekcjonerze oraz wujku Janie – malarzu i plakaciście. Wspomina mamę Danutę uzdolnioną malarkę i ilustratorkę książek dla dzieci, ale przede wszystkim pisze o swoim ojcu – Tadeuszu Konwickim – wielkim humaniście, literacie, który odcisnął piętno na powojennej kulturze polskiej.

Niezwykli to byli ludzie, żyli niespiesznie i zgodnie ze swoim dekalogiem – wierni w przyjaźni i trzeźwo oceniający to, co działo się wokół. Nie byli koniunkturalistami, odważnie mierzyli się z wydarzeniami, co pisarz Konwicki przypłacił kilkuletnim ostracyzmem wydawniczym. Dzieci (dwie córki) nie nauczyli gromadzenia dóbr materialnych i pogoni za nimi lecz myślenia i poszukiwania swojego miejsca na Ziemi. /więcej/