|
|
||
       |
Miłość Książka Hélène Delforge i Quentina Grébana, duetu znanego już z cenionej książki „Mama”, to wielobarwna – czasem radosna, czasem nostalgiczna – próba zebrania emocji, wrażeń i kolorów najważniejszego uczucia na ziemi. Jaka jest miłość, gdzie ją spotkać, jakie ma odcienie w młodości, a jakie, gdy lat przybywa? Uczucie, które znajdziesz w każdym okruchu dnia, codziennych gestach, słowach, w powietrzu i w piasku. Książka z przepięknymi ilustracjami i wierszami chwytającymi za serce, dla wszystkich absolutnie obowiązkowa. /więcej/
Fabułę książki stanowią rozważania królowej w pierwszych godzinach po śmierci króla Jana III Sobieskiego. Znając osobę królowej z kart podręczników i wspaniałych portretów królewskich czytelnika zaskakuje forma i treść monologu. Na kartach książki spotykamy zrozpaczoną, przerażoną i schorowaną kobietę, w pełni świadomą następstw odejścia najbliższej osoby, która była jej podporą i ochroną przed bezwzględnym światem wielkich pieniędzy i wielkiej polityki. /więcej/
Harvard, obok afery Watergate, jest słowem kluczem w powieści Vonneguta, metaforą i symbolem. No i nie powiem, czego dotyczy, gdyż zabiorę czytelnikowi całą radość z odkrywania przenośnych sensów i z zabawy, dostarczanej przez autora niezmiennie w postaci czarnego humoru i ironii, która jest kolejnym kluczem. Ironia tym razem odrobinę inna niż w pozostałych dziełach pisarza, ale zawsze celna, trafiająca dokładnie w punkt. Boleśnie i szczerze.
Intruz Brat przeciw bratu. Zamknięty w sobie cichy urzędnik kontra funkcjonariusz ABW, który zdradził. Gdzieś wysoko w strukturach władzy jest „kret”, którego działania mogą pozbawić państwo polskie potencjalnej przewagi i światowego prymatu na jednym z niewielu pól, na którym jest to jeszcze możliwe – produkcji grafenu, materiału przyszłości. /więcej/
DWIE ANNY Chociaż obie Anny odeszły wiele lat temu, pozostały w życzliwej pamięci publiczności. Ich życie wciąż fascynuje. Wznawiane są płyty, powstają książki. O Annie German zrealizowano nawet film fabularno-dokumentalny i serial telewizyjny. Obie mają swoje gwiazdy w Alei Gwiazd Polskiej Piosenki w Opolu. /więcej/
Zostań w domu Blok z wielkiej płyty, jedenaście kondygnacji, sześćdziesiąt cztery mieszkania, prawie dwustu lokatorów. W wigilijny wieczór wszyscy oni dowiadują się, że są zakładnikami, a próba wyjścia z wieżowca oznaczać będzie śmierć. Zwyczajni ludzie stają w obliczu niewyobrażalnego zagrożenia, wielopokoleniowe rodziny zostają uwięzione w czterech ścianach. Jakie tajemnice rodzinne wyjdą na jaw pod presją strachu i terroru? /więcej/ |
|
Miłość nie jest jedna, wymyka się definicjom i słowom. Czym więc jest?
Janina Lesiak jest autorką kilku biografii polskich władczyń, w każdej ze swoich bohaterek dostrzega to czego nie znajdziemy na kartach kronik – kobiecą siłę i słabości, chwile zawahania i dążenie do celu wszelkimi możliwymi środkami. Swoją kolejną książkę poświęciła królowej Marysieńce Sobieskiej – chyba jedynej polskiej władczyni, która przeszła do historii ze zdrobnieniem imienia. Niestety, ten pozornie miły gest nie idzie w parze ze szczególną sympatią potomnych, Marysieńka do dziś ma opinię wyrachowanej i oschłej cudzoziemki, osoby wyniosłej i bezwzględnie dążącej do celu. Autorka w nietypowej formie próbuje przybliżyć czytelnikowi postać królowej, ze wszystkimi jej wadami i zaletami.
Książka, która zainspirowała Taika Waititi do realizacji filmu „Jojo Rabit” jest powieścią, która wciąga od pierwszych stron. Osoby, które widziały oskarową produkcję mogą czuć pewien dyskomfort w trakcie lektury. Powiedzmy sobie krótko – film jest na motywach książki i różni się od niej wieloma wątkami, postaciami, wiekiem bohatera, a nawet zakończeniem…
Znam ludzi, którzy nie pamiętają z dzieciństwa niemal niczego. Odcięci od tamtych chwil skupiają się na tym co tu i teraz. Żal mi ich, choć oni nie traktują tego w ten sposób; dla nich tamten okres to zbędny bagaż, z którego zabrali jedynie to, co konieczne do funkcjonowania w życiu dorosłym. Ja pamiętam z dzieciństwa wiele rzeczy. Pamiętam je obrazami i słowami. Wiem, że niektóre są zbędne, ale pielęgnuję je, choć nie w formie żalu za czymś utraconym, a dlatego, że są nieodłączną częścią mnie samego, żyjącego tu i teraz. W tym samym miejscu i czasie co ci nie pamiętający, ale bez tych moich obrazów i słów z przeszłości nie byłbym tym, kim jestem. Ogromna część tych wspomnień to książki. Oczywistością jest, że to właśnie one kształtują naszą osobowość, samo mówienie o tym jest jak przekonywanie, że niebo jest błękitne. Pamiętam mnóstwo książek. Najlepiej te, o których zaraz opowiem. Pamiętam nawet okoliczności, w jakich je czytałem, te najlepsze fragmenty: tak mocno zapisały się w mojej głowie. Pamiętam, czy były wakacje, jaka była pogoda, gdzie to czytałem… 
Walter F. Starbuck, sześdziesięcioczterolatek i recydywista, zabrał mnie w niezwykłą podróż do czasów, które wprawdzie pamiętam dobrze, aczkolwiek wyrywkowo (w końcu to lata 70., miałam mniej więcej 10 lat). Afera Watergate kojarzy mi się ze skandalem politycznym i siłą „czwartej władzy”, a bohater Vonneguta, właśnie w wyniku tego epizodu z życia Stanów Zjednoczonych, trafia za kratki. I to na całe dwa lata. Jak przeżył więzienie? Kim jest, opuszczając jego mury? Wprawdzie skończył kurs miksologii, ale w dalszym ciągu jest, był i będzie absolwentem Harvardu i tylko Harvardu.
Dwaj bracia po dwóch stronach barykady.
Anna German i Anna Jantar – te wielkie gwiazdy polskiej estrady – od lat należą do ulubionych znakomitej biografistki Marioli Pryzwan, która poświęciła im kilkanaście książek. „Dwie Anny” są ich uzupełnieniem; czymś w rodzaju aneksu. To okruchy wspomnień, które pisarka chciała ocalić od zapomnienia.
Jak bezpiecznie czujesz się we własnym mieszkaniu?
Kalendarz wydarzeń literackich w Szczecinie 
Najnowsze komentarze