Tomasz Kowalski dał mi się poznać jako bardzo oryginalny autor („Rozmowy na trzech grabarzy i jedną śmierć”, „Nie pozwolisz żyć czarownicy”), piszący o ważnych sprawach z dużą dawką czarnego humoru. Niestroniący od turpizmu i mówiący wprost o jakże trudnym temacie śmierci autor tym razem zaskoczył mnie nie tylko tytułem i tematem, ale przede wszystkim mrożącym krew i umysł wielkim finałem tego obszernego opowiadania. Dosłownie ścięło mi… nie, nie głowę czy galantynę, ale bardziej mnie z nóg. Grande finale jest prawdziwie wielkim zakończeniem opowieści o paryskim kacie i amerykańskim dziennikarzu. Chapeau bas Monsieur Kowalski! /więcej/
|
|
||
        |
Zamkowe opowieści duszka Bogusia Książka „Zamkowe opowieści duszka Bogusia” powstała kilka lat temu, po to by zachęcić rodziców i ich dzieci do wspólnych wypraw po Szczecinie. Drugie wydanie, w mniejszym formacie z nowymi ilustracjami Doroty Wojciechowskiej jest częstą lekturą dzieci ze szkoły podstawowej, a nawet przedszkolaków! Rodzice, którzy czytają ją wspólnie z dziećmi, często ze zdziwieniem odkrywają, jak mało znają swoje miasto. /więcej/
Baśń o zaczytanym Niedźwiedziu i o Króliku, który spadł z nieba Pewnego razu żył sobie Niedźwiedź podobny do innych niedźwiedzi. Brązowe futro leżało na nim jak ulał, a jego najulubieńszym przysmakiem był miód. Ale nasz bohater posiadał też pewien dar, który wyróżniał go pośród niedźwiedziej braci. Niedźwiedź ten umiał czytać.Gdy na polanie w lesie znalazł skrzynię pełną książek dla dzieci, z miejsca chciał się podzielić tym skarbem z innymi zwierzętami. Napotkał jednak zdecydowany opór i od tej pory marzył tylko o jednym – znaleźć kogoś, z kim połączy go niewidzialna więź wspólnej miłości do książek. Czy pragnienie Niedźwiedzia się spełni? /więcej/
Otwierająca powieść scena, kiedy Nikodemowi odmawia się pracy fordansera w warszawskiej restauracji, jest skreślona ręką mistrzowską – trzy kartki tekstu pozwalają na wyrobienie sobie opinii o głównym bohaterze i charakteryzują brutalną rzeczywistość robotniczego życia w stolicy. Nic dodać, nic ująć – „Nikodem Dyzma jasno zdawał sobie sprawę z faktu, że żadne pomyślniejsze perspektywy dla niego nie istnieją. Czy go to przerażało? Bynajmniej. Psychika Nikodema Dyzmy pozbawiona była, na szczęście, elementu wyobraźni.” /więcej/
Mędrzec kaźni Autor zadbał, żebyśmy otrzymali wysmakowaną opowieść, która jest jednocześnie ważnym głosem w dyskusji nie tylko o karze głównej, ale wszelkich zinstytucjonalizowanych formach zabijania i naszym przyzwoleniu na nie. Kameralna apokalipsa w mieszkaniu na trzecim piętrze paryskiej kamienicy uświadamia, że od pytań o źródła powszechnej hipokryzji nie ma ucieczki. /więcej/
Pchła jest co prawda mała, ale przebojowa. I wie czego chce! Pragnie…. WOLNOŚCI! /więcej/
O czym to będzie? O przygodach charakternej Pchły i jej zwariowanych przyjaciół. Największa bitwa o mleko w dziejach literatury dziecięcej rozegra się na waszych oczach. Akcja popłynie wartko niczym droga mleczna, a ekipa, zmontowana lepiej niż szwedzkie meble, zapewni wam przepis na kulturalne spędzenie czasu. Będzie też o relacjach towarzyskich dla najmłodszych. /więcej/ |
|
Przemysław Wechterowicz, to pisarz i autor książek obrazkowych, który do tej pory opublikował 39 książek dla dzieci (40 tytuł ukaże się jeszcze w tym roku). Za „Proszę mnie przytulić” został uhonorowany Nagrodą Literacką m.st. Warszawy (2014). Znają go nie tylko polscy czytelnicy, bo książki Wechterowicza przetłumaczono na dwadzieścia języków! O dwóch niedźwiadkach, które idą przez las przytulając siebie i inne zwierzęta, czytają dzieci m.in. w Korei, Chinach, Estonii, Czechach, na Słowenii, w Austrii i Wielkiej Brytanii. A nad tym co było najpierw „Jajko, czy kura?” zastanawiają się wraz z Autorem dzieci we Francji, Słowenii i Estonii.
Są książki, które dają relaks. Są też takie, które inspirują do spacerów i odkrywania ciekawych miejsc. Miejsc, które być może mijamy każdego dnia nie zwracając na nie szczególnej uwagi.
Po książkę Dołęgi-Mostowicza sięgnęłam z zaciekawieniem, które po kilku stronach stało się przyjemnością. Z zaciekawieniem, gdyż nigdy nie wzięłam do ręki (do dzisiaj naturalnie) papierowego wydania powieści – serial z lat 80. wystarczył mi w zupełności. A z przyjemnością, ponieważ od pierwszych stron przeniósł mnie autor wprost do burzliwych lat trzydziestych XX wieku – na ulice międzywojennej Warszawy i arystokratyczne salony.
Wiosna 1939 roku, Paryż. Wojna wisi w powietrzu. Amerykański dziennikarz przyjeżdża, by przeprowadzić wywiad z miejskim katem. Młody człowiek ma w głowie dokładny scenariusz rozmowy, ostatecznie jest profesjonalistą. Nie podejrzewa, że w jego planach coś mógłby zmienić straszy pan, który co prawda przez całe lata wykonywał dość krwawą profesję, ale tak naprawdę nie ma pojęcia czego oczekuje przeciętny czytelnik gazety.
„Fruźki wolą optymistów” śpiewa Łona, pewnie dlatego pewna pchła w najnowszej książce Przemka Wechterowicza porzuciła starego, marudnego Kocura i postanowiła wywrócić swe życie do góry nogami! Zamarzyła się jej „kraina mlekiem i miodem płynąca, gdzie wszystkie zwierzęta to jedna rodzina, a życie płynie beztrosko i bezkolizyjnie”.
Kalendarz wydarzeń literackich w Szczecinie 
Najnowsze komentarze