Lubicie kuchnię włoską? Zapewne usłyszę, że tak. A znacie jakieś inne potrawy oprócz pizzy i spaghetti? Pewnie tak. A wiecie, jak zrobić umbricelli al rancetto? Pewnie nie, ale Cristina Catese z chęcią wam opowie… a ja powiem, że dawno nie miałam w ręku książki o gotowaniu napisanej z taką pasją! I choć nie wszystkie przepisy są dla każdego, to warto poznać tajniki kuchni, która kojarzy mi się przede wszystkim ze słońcem, morzem, pastą, serami i błękitnym niebem.
Przepraszam, no nie mogę się powstrzymać przed zacytowaniem: „(…) O! szczęśliwe nieba/Krajów włoskich! różowe cezarów ogrody!/Wy klasyczne Tyburu spadające wody/I straszne Pauzylipu skaliste wydroże!(…) Zaczęli więc rozmowę o niebios błękitach,/Morskich szumach i wiatrach wonnych i skał szczytach,/Mieszając tu i ówdzie podróżnych zwyczajem/Śmiech i urąganie się nad ojczystym krajem (…)”. Mam nadzieję, że fragment równie rozpoznawalny jak gnocchi… mączne kluseczki w Polsce również wyrabiane, a kopytkami przez kucharki nazywane. Średnio mi ten trzynastozgłoskowiec wyszedł był, aczkolwiek – turlanie gnocchi po widelcu już nawet całkiem, całkiem… trening czyni mistrza, a przepisy Cristiny odrobiny wprawy mimo wszystko wymagają, niemniej warto spróbować! Z mąką i jajkami wszak zawsze zabawa przednia, czyż nie? /więcej/
Marzycie, żeby spróbować włoskich smaków i aromatów i przenieść się do słonecznej Italii? Cristina Catese, rodowita rzymianka i szefowa kuchni, zabierze Was w podróż do Włoch dzieląc się przepisami zarówno autorskimi, jak i rodzinnymi recepturami przekazywanymi z pokolenia na pokolenia.
Andrzej Stasiuk zaznacza, że w kaszy wszechpolskiej ma być olej, a nie „żadna p…..na oliwa”, Małgorzata Omilanowska zdradza sekret jak przyrządzić buraki, żeby nie uwalać całej kuchenki na karminowo, o czym marzy 99,9 procent gotujących Polek, Piotr Kordyba, szanowany profesor historii sztuki, poleca podawać groszek z majonezem w rodowej porcelanie, Małgorzata Niezabitowska podaje przepis na sałatkę okupacyjną swojej babci Lili, Olga Tokarczuk, miłośniczka sałatek cykorii na zimno i na ciepło, ujmuje je pod hasłem „Co jadła Persefona w podziemiu”, a Krystyna Kofta przyrządza pomidorówkę z gruszkami, która działa jak eliksir miłosny. Brzmi smakowicie? Dla rozkoszy podniebienia i szarych komórek? Uczty przy stole i przy książce? Baaaardzo! Nie przypadkiem „Kuchnię towarzyską i uczuciową” stworzyło grono autorów – znani, i to bardzo, pisarze, artyści, naukowcy, dziennikarze, ale pomysłodawczyni jest jedna – Anda Rottenberg. Wybitna kuratorka, znawczyni sztuki, wieloletnia szefowa galerii sztuki współczesnej Zachęta, człowiek renesansu. I już wiadomo dlaczego „Kuchnia towarzyska i uczuciowa” jest trochę jak wystawa, której Anda Rottenberg jest kuratorką – pojawiają się w niej przepisy kulinarne od różnych znakomitości.
Bez przekonania wzięłam do ręki mistyczno-kulinarny przewodnik o orzechach i pestkach Lary Gessler. Być może z zazdrości albo tysiąca innych powodów, jak na przykład „nie lubię orzechów” czy „przepisy są do bani”. I przyznam się szczerze, że nie spodobały mi się ani zdjęcia, ani przepisy. Może trochę okładka, uwielbiam taki papier i gdyby jeszcze nadruk był wypukły, to… no ale nie jest. Nie miałam też czasu, żeby zwyczajnie usiąść i poczytać. A dzisiaj, nawet nie wiem, jak mam wyrazić zdumienie i zachwyt tym, co tak naprawdę w tej książce znalazłam.
Wyjątkowa książka mistyczno-kulinarna autorstwa Lary Gessler.
Babcine potrawy w wersji wegańskiej? Pierogi, rosół, naleśniki, szarlotka… i jeszcze jajecznica, bez której niektórzy nie wyobrażają sobie śniadania! Czy to możliwe? Czy da się tak bez mięsa, jajek, mleka odtworzyć smaki dzieciństwa? Autorka tej książki udowadnia, że tradycyjne polskie potrawy możemy przerobić na wersję roślinną. Warto spróbować, nawet jeśli jeszcze nie zdecydowaliście się przejść na wegetarianizm. To może być ciekawa kulinarna przygoda.
Sto tradycyjnych polskich potraw w wersji wegańskiej – roślinnie, prosto, szybko i zdrowo!
Kalendarz wydarzeń literackich w Szczecinie 
Najnowsze komentarze