„Milczenie” to już dwudziesta powieść w dorobku Marka Stelara. Trzeci tom z aspirantem Dominikiem Przeworskim kończy trylogię nowowarpieńską. Mam jednak nadzieję, że Autor jeszcze nie raz wróci w swoich powieściach do tych okolic. Dzięki niemu wielu mieszkańców Szczecina (i nie tylko) zaczęło odwiedzać malownicze miasteczko nad Zalewem i z wielką fascynacją zgłębiać historię tego miejsca. Autora doceniło również jury na Międzynarodowym Festiwalu Kryminału we Wrocławiu, gdzie za powieść „Krzywda” (drugi tom) otrzymał główną Nagrodę Wielkiego Kalibru za najlepszą polską powieść kryminalną roku 2022.
/więcej/
|
|
||
       |
Jane Austen Autorki „Emmy” wydanej w 1815 roku nie trzeba przedstawiać. Genialnie opisuje tamten świat. Ta książka to świetna rozrywka. Plejada wspaniałych wyrazistych postaci sprawia, że z przyjemnością spędzamy z nimi czas. Bohaterka tak bardzo skupia się na układaniu życia innym ludziom, że nie ma czasu na przemyślenie swoich własnych postaw, uczuć i pragnień. To kończy się dla niej wielkim niebezpieczeństwem. Wzbudzona zazdrość uświadamia jej, że… kocha. Ale czy mężczyzna którego darzy głębokim afektem odwzajemni jej miłość? O tym trzeba poczytać. /więcej/
|
|
Według Wikipedii ta powieść „uchodzi za najtrudniejszą dla współczesnego czytelnika z całego dorobku Jane Austen”.
Dawno, dawno temu… lat aż 208… opowieść o towarzysko-miłosnych perypetiach młodej Angielki z prowincji została oddana czytelnikom. Nadal się podoba i bawi.
Właściwie mogłaby ta opowieść zacząć się niczym bajka „Dawno, dawno temu żył na północy Europy lud szczęśliwy. W okowach mrozu i śniegu żyli w zgodnej koegzystencji ze zwierzętami i roślinami. Za opiekę, zwierzęta odpłacały się wierną służbą i miłością, a Lapończycy (obowiązująca nazwa obecnie brzmi Saamowie) mieli dzięki nim transport, mleko, skóry i mięso. Żyli Saamowie w niewielkich wspólnotach – zakładali rodziny, pielęgnowali swoje obyczaje wspierali się w chwilach dobrych i złych. Na świat przychodziły kolejne pokolenia. A gdy mrozy siarczyste skuwały ziemię i gdy zaczynało brakować pożywienia dla reniferów ruszali z mroźnej północy na południe. Wiosną zwierzęta i ludzie powracali na swoje tereny, na północy…” . Niestety, nie jest to bajka, a rzeczywistość, która dała znać o sobie w latach 30. ubiegłego stulecia, gdy jak pisze Autorka „panowie postanowili przesiedlić ten lud”. Nikt Saamom nie powiedział, że już nigdy nie wrócą na swoje północne tereny. Szwedzi i Norwegowie postanowili zakończyć koczownicy tryb życia rdzennych mieszkańców Północy. 
Przemysław Kowalewski już po kilku miesiącach od swego debiutu zabiera czytelników w kolejną podróż w czasie. Cofamy się do 7 grudnia 1967 roku, gdy Szczecinem wstrząsnęła wieść o ogromnej tragedii. Katastrofa tramwaju linii numer sześć na Wyszaka, zapisała się jako wypadek z największą liczbą ofiar w historii Polski. Zginęło w niej 15 osób, wiele odniosło obrażenia.
„Profesor Wilczur” jest kontynuacją kultowego już „Znachora”. Przyznam, że wcześniej nie wiedziałam, iż Dołęga-Mostowicz napisał powieść, w której umieścił dalsze losy znakomitego doktora Wilczura. Z ogromną ciekawością i chęcią sięgnęłam więc po drugi tom.
Gdy skończyły pięć lat mogły już pasać gęsi i krowy lub po prostu pomagać w gospodarstwie.
Film „Znachor” (1982 r.), w reżyserii Jerzego Hoffmana, należy do jednych z moich ulubionych. Za każdym razem, kiedy mam okazję – oglądam go, ponieważ zawsze wzbudza we mnie ogromne emocje. Mają na to wpływ nie tylko świetna gra aktorska (szczególnie Anny Dymnej i Jerzego Bińczyckiego), ale też znakomita fabuła filmu, która powstała na podstawie powieści z 1937 roku autorstwa Tadeusza Dołęgi-Mostowicza, o tytule takim samym jak film. Mimo, iż znałam przebieg wydarzeń, to z ogromną chęcią sięgnęłam po tę powieść, i przyznaję, że książka wzruszyła mnie jeszcze bardziej niż film. Pozwoliła głębiej wczuć się w sytuację w bohaterów, bardziej przeżyć wszystko to, co ich spotyka. 
Kalendarz wydarzeń literackich w Szczecinie 
Najnowsze komentarze