Zapewne nie wszyscy gustują w książkach historycznych. Jednak tych, którzy interesują się postaciami z przeszłości a zwłaszcza ich życiem osobistym, szczerze zachęcam do przeczytania książki Andrzeja Zielińskiego.
„Żony, Kochanki, Damy, Intrygantki. Niezwykłe kobiety u boku naszych władców” poświęcona jest kilku kobietom. Niektóre z nich są nam dobrze znane, inne mniej. Jednak z pewnością dzięki tej książce poznamy nowe fakty z ich życia. Spojrzymy na nie i na legendę osnutą na podstawie ich życiorysów, zupełnie inaczej. Być może inaczej również ocenimy postacie tych pięknych pań znanych z filmów czy lekcji historii.
To książka dla dorosłych i o dorosłych kobietach. Odsłania fakty i tajemnice, które zaburzą znany nam ich wizerunek. Co do niektórych Pań zupełnie się rozczarujemy. Historia choćby Barbary z Radziwiłłów, wdowy po Gasztołdzie wojewodzie nowogródzkim mocno nas zadziwi. /więcej/
|
|
||
       |
kilkaset stron przed
Często nie zdajemy sobie sprawy jaki wpływ ma miejsce zamieszkania na codzienne życie. Na dojazdy do pracy, dostęp do szkoły, czy sposób spędzania wolnego czasu. Miasto, w którym żyjemy może nam zaoferować wygodny dojazd i przyjazne, zielone otoczenie lub zmusi nas do posiadania i codziennego używania samochodu, którym będziemy musieli jechać i do pracy i do miejsca wypoczynku. Miasto to forma i sposób życia, przestrzeń kształtująca gust i przyzwyczajenia, perspektywa rozwoju lub ograniczenie horyzontu. /więcej/
|
|
W erze tanich biletów lotniczych, gdy świat jest na wyciągnięcie ręki w stronę komputera i kliknięcia w promocję, podróż pociągiem jest dla mistrzów lotniczych okazji jak komunikacyjna archaiczna wykopalina. Ale świat na szczęście nie składa się z samych lotników, jest w nim miejsce dla analogowych pociągowych podróżników. Pisarze, reżyserzy filmowi, dziennikarze dobrze wiedzą, że w pociągu jest trochę jak w wehikule czasu. To dobry pojazd do rozkręcenia akcji książek, filmów, reportaży. Wie o tym też Janusz Leon Wiśniewski.
parę tygodni przed czasem Łucji
Wszelkie dane wskazują na to, że w najbliższym czasie większość ludzkości zamieszka w miastach. Jakie one będą? Czy powstaną pod wpływem impulsu i rozleją się jak nieokiełznany żywioł? Czy powstaną wg ściśle określonej siatki ulic i projektów ultranowoczesnej architektury? Czy będą walczyć z naturą czy próbować z nią egzystować? I najważniejsze pytanie – czy będzie tam miejsce na nasze zwykłe codzienne życie? Na ludzkie troski i emocje, na wspólne spędzanie wolnego czasu i wychowywanie dzieci?
Alternatywna rzeczywistość „Dzikich kart” jest mroczna i groźna, tak też i świat VII części serii („Ręka umarlaka”) się przedstawia – dżokery i asy wśród walczących o pozycję polityków, ukrywających swoje prawdziwe zdolności, opary nowych środków odurzających i zbrodniczy półświatek, w którym tym razem ginie szanowana przez wszystkich Poczwarka. Mordercze tempo akcji nie pozwala na chwilę wytchnienia, a superbohaterowie są… bardzo ludzcy.
Nie można przejść obojętnie obok tej pozycji, po pierwsze dlatego, że zebrano w niej najwięcej opowiadań Lovecrafta ze wszystkich zbiorów wydanych w Polsce. A po drugie, gdyż obok Lovecrafta nie da się przejść bez zachwytu. Jego przerażające i mroczne historie, choć napisane odrobinę przestarzałym, sprzed wieku całego językiem, wciąż budzą grozę i pozostawiają czytelnika samopas wśród nadciągającego z ciemności szaleństwa. I jest się czego bać!
To niełatwa książka dla polskiego czytelnika. Kolejny raz, tym razem w formie zbeletryzowanego dokumentu literackiego, przybliżana jest postać Ireny Sendlerowej, kobiety-ikony pomocy Żydom w czasie II wojny światowej. Lektura tym bardziej trudna iż obnaża naszą niejednoznaczną, polską, historię. Gdy po wiekach wspólnego życia, w jednej Ojczyźnie, tylko nieliczni z Polaków byli na tyle odważni, by ratować sąsiadów w czasie Holocaustu. Choć to dałoby się jakoś zrozumieć – strach paraliżuje bowiem najsilniej, a Polska była w tym czasie jedynym krajem w Europie, gdzie za ukrywanie Żydów groziła śmierć. Tylko jak zrozumieć postawy polskich szmalcowników i donosicieli, którzy za pieniądze lub z powodu nienawiści rasowej wskazywali Niemcom miejsca ukrywania się sąsiadów? Którzy wyłapywali na ulicach, niczym dzikie zwierzęta, ludzi o semickim wyglądzie? Którzy nawet jeśli chwilowo dali schronienie, gdy skończyły się ukrywanym pieniądze i złoto, wyrzucali na ulice skazując na śmieć? Poraża skala tego zjawiska – nieprawdopodobna, choć znakomicie udokumentowana. To samo w sobie jest porażające. 
Znakomite! Przepis ma aż 138 lat. Pochodzi z czasów, kiedy o stosunkach damsko męskich pisało się zupełnie inaczej. Bo zupełnie inaczej one wyglądały. Właściwie można by powiedzieć, że na podstawie tej książki można prowadzić badania z dziedziny archeologii społecznej. Badania dotyczyły by tego, jak ponad sto lat temu poszukiwano współmałżonka.
Kalendarz wydarzeń literackich w Szczecinie 
Najnowsze komentarze