Trzy miesiące temu zachwyciła mnie książka polskiej pisarki mieszkającej i pracującej w Barlinku. Była to piękna i wnikliwa powieść „Tonia” Iwony Żytkowiak. Zrozumiałam wówczas, że znalazłam autorkę, która jest w stanie zapewnić mi emocje, humor i wzruszenia podane w naprawdę dobrym stylu. Sięgając więc po najnowszą powieść Iwony Żytkowiak wiedziałam, że mogę spodziewać się wszystkich tych elementów. Jednak otrzymałam jeszcze więcej, ponieważ „Świat Ruty” to książka wyjątkowa, magiczna, nostalgiczna i bardzo realna. Jednocześnie mocno osadzona w przeszłości – tak żywej w naszej pamięci.
Akcja powieści toczy się w Barlinku, tym współczesnym i tym historycznym, czyli przedwojennym Berlinchen. Mieszkając od dziecka na Pomorzu Zachodnim przyznaję, że takie umiejscowienie fabuły bardzo mi odpowiadało. Tym bardziej że kilka razy w życiu miałam okazję podziwiać piękno Barlinka i jego okolic. „Świat Ruty” przeniósł mnie do tego małego miasteczka, wyłaniającego się z mgieł unoszących się nad wodami Jeziora Barlineckiego. /więcej/
Człowiek to istota o dwoistej osobowości – z jednej strony otacza się w sposób absolutnie niekontrolowany przedmiotami tworząc sobie tylko właściwy chaos, z drugiej jednak wciąż pragnie wszystko porządkować i tworzyć schematy. Nie inaczej jest też z dziś już prawie naturalnym środowiskiem człowieka – miastem. Obecnie ponad połowa ludności ziemi porzuca tereny wiejskie i osiedla się w miastach.
Najnowsza książka Witolda Szabłowskiego ”Sprawiedliwi zdrajcy. Sąsiedzi z Wołynia” jest znakomitym zbiorem reportaży i zapisem spotkań autora z ostatnimi, żyjącymi jeszcze świadkami rzezi wołyńskiej w 1943 roku. Autor przemierzył setki kilometrów terenów, by trafić na świadków tamtych wydarzeń oraz ich potomków. Nie wszyscy chcieli rozmawiać, bo wciąż żyją w traumie, są pokaleczeni. Dzięki tej współczesnej podróży po Wołyniu powstał wstrząsający zapis rozmów z tymi, którzy z narażeniem własnego życia ratowali sąsiadów Polaków. Książka to także próba pokuszenia się o odpowiedź, co legło u podstaw ludobójstwa – czy może Polacy byli zbyt hardzi i traktowali inne mniejszości nie tylko Ukraińców ale i np. Czechów gorzej niż rodaków? Jak z perspektywy czasu mieszkańcy miejscowości m.in. Berezne, Białka, Zofiówka, Gaj, Kaszówka, Kisielin, Lipnik czy Białka widzą tamte wydarzenia. Kto kłamie, a kto mówi prawdę? „Prawd jest tyle, ilu ludzi, bo każdy niesie swoją prawdę” dowodzi Szabłowski w książce. 
Najnowsza powieść Liliany Fabisińskiej „Weranda na Czarcim Cyplu”, jest niezwykle ciepłą i pozytywną powieścią z detektywistyczną nutą. Jest to również kontynuacja „Sanatorium pod Zegarem”. Autorka ponownie wprowadza do naszego życia Natalię i Ninę, których losy łączą wspólne tajemnice. Drugi tom, podobnie jak i pierwszy, pozwala oderwać się nam od codziennych problemów i przenosi nas na Hel. Świat bohaterek, który Fabisińska stworzyła od podstaw, wciąga i porywa (i to dosłownie). Ale wszystko po kolei…
Człowiek, broniąc się przed samotnością musi bodaj sam do siebie zagadać, sam przed sobą się oskarżyć i samemu sobie dać rozgrzeszenie. /„Portret z pamięci” Stanisław Stanuch/
Henning Mankell to jeden z najbardziej popularnych autorów szwedzkich. Zmarły w ubiegłym roku pisarz (przeżył 67 lat) znany jest przede wszystkim z kryminałów, których głównym bohaterem jest komisarz Kurt Wallander. „Szwedzkie kalosze” nie są jednak kryminałem. To powieść obyczajowa, której głównym bohaterem jest emerytowany chirurg Fredrik Wellin. Być może czytelnikom – miłośnikom prozy Henninga Mankella nie jest obcy ten bohater, bowiem wcześniej spotkaliśmy go w powieści „Włoskie buty”.
„Pierwsza tak wnikliwa biografia Meryl Streep” – napisał w nocie z tyłu okładki wydawca. I nie ma w tym żadnej przesady. Prolog prezentuje czytelnikowi wielką gwiazdę kina, która odbiera trzeciego Oskara, tym razem za rolę premier Margaret Thatcher.
Tę cudowną książkę pragnę polecić wszystkim, którzy kochają zwierzęta, a szczególnie psy jamniki. Autorka – Agata Tuszyńska w ciepły i barwny sposób przybliża sylwetki wielkich ludzi oraz ich czworonożnych pupili – jamniki gładko-, długo- i szorstkowłose. To zapis bezwarunkowej miłości człowieka i zwierzęcia, bo „jamniki są dla ludzi, którzy bardziej cenią niezależność psa niż swoją własną wygodę. To wielki sprawdzian charakterów”. Książka wzrusza i uczy, pokazuje, że posiadanie jamnika to wielkie wyzwanie dla jego właściciela. Ten indywidualista na krótkich nóżkach ma bowiem charakterek. Niektóre z przywołanych przez Tuszyńską osób mówią wręcz „bandyta”, bo lubi niszczyć meble, demolować mieszkanie i objadać się do nieprzyzwoitości. Właściciel wielkiego, węszącego nosa jest bowiem zawsze tam gdzie jest coś do zjedzenia (obojętnie co by to nie było, nawet surowy ziemniak, mniam, mniam). Ten psi komandos ma do perfekcji opanowane wypychanie z łóżka swojego pana, przymilne minki, gdy znów coś nabroi, i wielką odwagę, gdy uważa, że bezpieczeństwo właściciela jest zagrożone np. przez inkasenta lub listonosza z ważną przesyłką. 
Kalendarz wydarzeń literackich w Szczecinie 
Najnowsze komentarze