Niektórzy swoimi dziełami przypominają fantastów, którzy próbują nauczyć mowy konia lub psa – rzuca gdzieś na wstępie autor. Niecierpliwie czekają na efekt dydaktyczny, a tymczasem nie tylko koń nie przemówi do nas, wypowiadając swoją prawdę, ale też my sami nie jesteśmy w stanie wypowiedzieć nic własnego. Pusta nadekspresja języka… zresztą, wszystko już było – konstatuje, (a jednak stara się stworzyć cos nowego!) Wiele rozmyślań tego typu na kartach powieści zmusi czytelnika do wysiłku, zresztą zgodnie z założeniami serii Kwadrat.
Roman Ciepliński urodził się w Szczecinie w 1965 roku. Jest prozaikiem, malarzem i dziennikarzem, spotkamy go w wielu miejscach Szczecina, także tych internetowych, prowadzi bowiem własny blog. /więcej/
Szachownica
Zgłoski, figury myśli, głosu zawieszenie… „Zgłoski” to twórczość nieokropkowana, bezprzecinkowa, bezpruderyjna i niczym nie ograniczona. „Słowa, słowa, słowa…” Trudno opisać poetę, który woli być widziany przez pryzmat słów oszczędnych.
Młoda dziennikarka przyjeżdża do odległej prowincji, aby zmierzyć się z przeszłością człowieka, który stał się bohaterem jej dzieciństwa. Ów człowiek uratował jej matkę, gdy była z nią w ciąży, ale teraz imię tego człowieka jest wymawiane z największą pogardą i napiętnowane judaszową zdradą. Z pozoru proste zadanie zamienia się w walkę o przetrwanie. Dziennikarka nie ma świadomości, że jej losem kieruje przeznaczenie, a wyprawa do odległej prowincji po prawdę o bohaterze z matczynych opowieści jest trąceniem kamyka, za którym potoczy się wielka lawina zdarzeń, przeobrażająca jej kraj. 
Trudna książka o rzeczach prostych czy raczej prosta książka, o rzeczach trudnych? „Opowiadania w liczbie pojedynczej” Tomasza Majzela to proza złożona z krótkich przemyśleń, chwilowych wyobrażeń, opisów z pozoru nieznaczących sytuacji wspólnych nam wszystkich, z których wyłania się jakże ważna refleksja nad życiem we współczesnym świecie. Narracja poprowadzona jest w sposób prosty – pokazujący zwykłych ludzi, jednak z pozornie zwykłego punktu widzenia. Zwięzły język wykorzystany jest w celu dotarcia do istoty rzeczy, bez wszelkiego koloryzowania ani upiększania, co wzmaga hardość wymowy tej literatury. 
„Szamani Życia” Wojciecha Burgera to mocno osadzona w realiach współczesnego Szczecina detektywistyczna proza, przewracająca spokój zwykłego zjadacza chleba do góry nogami. Z jednej strony finalny zlot żaglowców w mieście, z drugiej grasujący seryjny morderca. Z jednej strony analiza i dedukcja czystego umysłu, z drugiej rozpraszające wspomnienie, powroty, nostalgie i ten Szczecin, który we wnętrzu każdego z nas mieszkał, mieszka i mieszkać będzie.
Kiedy sięgałam po ten niewielki tomik, spodziewałam się odrodzonego Bojana. Bojan był słynnym słowiańskim pieśniarzem, a autorowi zbiorku jest bardzo po drodze z mitologią – i słowiańską, i grecką. Bojana nie ma, ale i tak jest nieźle.
Publikacja adresowana do nauczycieli historii oraz uczniów, ale też do wszystkich, których interesuje historia Polski ostatniego stulecia. Jest to spopularyzowana prawdziwa historia, traktująca o jedynej w pełni udanej operacji kampanii września 1939 roku – Ewakuacja Skarbca Banku Polskiego. Kilkadziesiąt ton złotego kruszcu różnymi rodzajami transportu wywieziono poza granice, zajmowanej przez wrogów, Polski.
Kalendarz wydarzeń literackich w Szczecinie 
Najnowsze komentarze