Gender
Grzegorz Wróblewski
Wydawnictwo Forma, 2013
seria Ilorazy Ironii
Przechodząca wielorakie formalne przemiany lecz zarazem spójna konceptualnie twórczość Wróblewskiego, w tym prozy i dramat z niniejszego tomu, występują w imię utożsamienia doświadczeń z różnych, zdawałoby się, porządków: politycznego, ideologicznego, codzienności, erotycznego, artystycznego, „poznawczego”. Nie bez powodu w tej kolejności, ponieważ wymiar polityczny jest radykalnym (od łac. radix, korzeń) aspektem całości dzieła Wróblewskiego. Ostatnie słowo okala cudzysłów, gdyż nie o zadanie filozoficzne w nich chodzi, lecz wykonanie pracy, której efektem może być fuzja tych wymiarów. /więcej/
18 marca odbyła się promocja 3. numeru szczecińskiego kwartalnika literacko-kulturalnego “eleWator“. Tematem wiodącym ostatniego numeru jest Ruch Oburzonych, czyli ruch sprzeciwiający się wszechwładnemu konsumpcjonizmowi w życiu społeczno-politycznym i w sztuce. W piśmie, które liczy ponad 200 stron znalazły się szkice przybliżające ruchy oburzonych w Hiszpanii, Meksyku, Niemczech, Stanach Zjednoczonych, na Ukrainie i Polsce.
Leonia to nieśmiała i wrażliwa dziewczynka, która mieszka z rodzicami, babcią oraz pręgowanym kocurem. Łagodna i współczująca dla wszystkiego co ją otacza, jest niestety łatwym celem dla klasowych dręczycieli. Pewnego dnia jej wybawcą staje się mały szczur, na którego widok dręczyciele uciekają. Szczur na szkolnym boisku nie byłby niczym niezwykłym, gdyby nie fakt, że miał na sobie różowy fartuszek, a na głowie czapkę kucharską. Dziewczynka biegnie za nim, niczym Alicja za Białym Królikiem, lecz on znika za maleńką furtką. 
Bohaterem drugiego numeru kwartalnika literacko – kulturalnego “eleWator” jest Jan Drzeżdżon – pisarz, który pozostawił po sobie obszerny zbiór książek napisanych po polsku, jak i prozę i poezję w języku kaszubskim. W tym roku mija 20 lat od jego śmierci. Tworzył również dla młodszych czytelników. W latach 1976 -1981 wydano jego powieści dla dzieci – “Kraina Patalonków“, “Poszukiwania“, “Wśród ludzi“.
“Ciemnię” Bogusławy Latawiec chciałoby się zaliczyć do prozy bez fikcji. Literacka szczególność refleksji polega tu na tym, że emocjonalność jest artystycznie ukryta. Nie widać jej w stylu narracji. Własny styl narracyjny autorki manifestuje się w ostentacyjnej rzeczowości, z jaką traktuje się u niej nie tylko zewnętrzne, lecz także wewnętrzne doświadczenia człowieka. Dla opowiedzenia takich doświadczeń, jakich dotyczy powieść Bogusławy Latawiec (hasłowo można to nazwać doświadczeniem stanu wojennego), nic nie mogłoby być właściwsze, stosowniejsze i bardziej artystycznie funkcjonalne niż rzeczowość, analityczność i związana z nimi refleksyjność.
Autorka żyjąca na pograniczu dwóch państw (mieszka w Niemczech od 1983 roku), doskonale widzi efekty upadku muru berlińskiego. Upadek komunizmu w Polsce jest nierozerwalnie związany z połączeniem RFN i NRD. Czy mieszkańcy Niemiec Wschodnich tak jak Polacy cieszyli się i przeżywali nadejście kapitalizmu?
Czy małe dzieci można nauczyć czytać? Seria tych 43 maleńkich książeczek powstała w oparciu o doświadczenia amerykańskich psychologów i pedagogów ale dostosowano ją do specyfiki naszego języka. Książeczki nawiązują do idei czytania globalnego – składają się z krótkich, często powtarzających się wyrazów. Opatrzono je barwnymi, dynamicznymi, zabawnymi ilustracjami.
“Wydmianki, czyli bajki z bałtyckich plaż i wydm” to książka skierowana zarówno do młodzieży, jak i rodziców, którzy zechcą razem z dziećmi odkrywać tajemnice zasnutego piaskiem świata. Droga do baśniowych gniazd pomorskich gryfów prowadzi przez kolejne nadmorskie siedliska. Bohaterowie tej opowieści przemierzają wydmowe pagórki, piaszczyste plaże, klify i nadmorskie bory, by po licznych „upadkach i utratach nadziei” zdobyć upragnione pióro gryfa i uwolnić się od władzy przewrotnych wredni.
Kalendarz wydarzeń literackich w Szczecinie 
Najnowsze komentarze