Jeśli w Szczecinie chcesz nucić piosenki, zanuć z dzieckiem piosenki Stenki! O tym, że „wolni się lubić, wolno się śmiać” i o tym, że „wolno się gubić, coś przewracać i psuć, nim dobrą znajdzie się drogę”.
„Piosenki Stenki” to książka z tekstami piosenek naszej szczecińskiej autorki. Znajdują się na niej zarówno te wykonywane przez zespół Arfik, jak i kilka z musicalu „Okno Mistrza Świata”, są tu także wiersze bez muzyki.
Piosenki Stenki
Barbara Stenka
il. Joanna Rusinek
Wydawnictwo Literatura, 2012
W tej pięknie zilustrowanej książce, do której dołączona jest płyta z utworami, są piosenki zabawne i piosenki nostalgiczne, o dzieciństwie, o miłości do psa i muzyki, ostrzegające przed dziewczynkami i o rodzinie. O smoku, o królu który czymś się struł i o zimie, która nie ma mamy a nawet wychwalające ogórki małosolne. Bo Basia Stenka jak sobie postanowi to nawet o ogórkach napiszę piosenkę! /więcej/
B- kompleks
Niektórzy swoimi dziełami przypominają fantastów, którzy próbują nauczyć mowy konia lub psa – rzuca gdzieś na wstępie autor. Niecierpliwie czekają na efekt dydaktyczny, a tymczasem nie tylko koń nie przemówi do nas, wypowiadając swoją prawdę, ale też my sami nie jesteśmy w stanie wypowiedzieć nic własnego. Pusta nadekspresja języka… zresztą, wszystko już było – konstatuje, (a jednak stara się stworzyć cos nowego!) Wiele rozmyślań tego typu na kartach powieści zmusi czytelnika do wysiłku, zresztą zgodnie z założeniami serii Kwadrat.
Szachownica
Zgłoski, figury myśli, głosu zawieszenie… „Zgłoski” to twórczość nieokropkowana, bezprzecinkowa, bezpruderyjna i niczym nie ograniczona. „Słowa, słowa, słowa…” Trudno opisać poetę, który woli być widziany przez pryzmat słów oszczędnych.
Młoda dziennikarka przyjeżdża do odległej prowincji, aby zmierzyć się z przeszłością człowieka, który stał się bohaterem jej dzieciństwa. Ów człowiek uratował jej matkę, gdy była z nią w ciąży, ale teraz imię tego człowieka jest wymawiane z największą pogardą i napiętnowane judaszową zdradą. Z pozoru proste zadanie zamienia się w walkę o przetrwanie. Dziennikarka nie ma świadomości, że jej losem kieruje przeznaczenie, a wyprawa do odległej prowincji po prawdę o bohaterze z matczynych opowieści jest trąceniem kamyka, za którym potoczy się wielka lawina zdarzeń, przeobrażająca jej kraj. 
Trudna książka o rzeczach prostych czy raczej prosta książka, o rzeczach trudnych? „Opowiadania w liczbie pojedynczej” Tomasza Majzela to proza złożona z krótkich przemyśleń, chwilowych wyobrażeń, opisów z pozoru nieznaczących sytuacji wspólnych nam wszystkich, z których wyłania się jakże ważna refleksja nad życiem we współczesnym świecie. Narracja poprowadzona jest w sposób prosty – pokazujący zwykłych ludzi, jednak z pozornie zwykłego punktu widzenia. Zwięzły język wykorzystany jest w celu dotarcia do istoty rzeczy, bez wszelkiego koloryzowania ani upiększania, co wzmaga hardość wymowy tej literatury. 
„Szamani Życia” Wojciecha Burgera to mocno osadzona w realiach współczesnego Szczecina detektywistyczna proza, przewracająca spokój zwykłego zjadacza chleba do góry nogami. Z jednej strony finalny zlot żaglowców w mieście, z drugiej grasujący seryjny morderca. Z jednej strony analiza i dedukcja czystego umysłu, z drugiej rozpraszające wspomnienie, powroty, nostalgie i ten Szczecin, który we wnętrzu każdego z nas mieszkał, mieszka i mieszkać będzie.
Kalendarz wydarzeń literackich w Szczecinie 
Najnowsze komentarze