Wyspa mojej siostry

 „Wyspa Mojej Siostry” jest opowieścią o dwóch siostrach i ich ojcu. Główna bohaterka Marysia opisuje swoją starszą siostrę Pippi, która ma zespół Downa. Opowiada o ich dzieciństwie, kiedy na osiedlowym podwórku Pippi nie pozwalała nikomu skrzywdzić siostry, a wszystkie dzieci naśmiewały się z niej. Pippi, zwana też Fizią, ma niesamowitą pamięć i potrafi świetnie gotować, ale i tak nie może towarzyszyć Marysi w jej dalszym życiu. Marysia dorasta, idzie do podstawówki, potem do gimnazjum i w końcu staje się dorosła, podczas gdy Fizia się nie zmienia. Cały czas jest dużą dziewczynką, która uwielbia niebieski. Nawet kiedy Maria się usamodzielnia, ona jest jakby zawieszona w czasie.

Jest to mądra i pouczająca historia, przy czym czyta się ją miło i przyjemnie. Silna Fizia i jej drobna siostra, oraz inni bohaterowie wzbudzają sympatię i razem z nimi przeżywa się to, co ich spotkało. Lektura zmusza do refleksji, ale to dobrze, bo takie książki też są potrzebne. Osobiście jestem zakochana w „Wyspie…” i cieszę się, że było mi dane ją przeczytać.

Katarzyna Ryrych jest poetką, pisarką i malarką. Zadebiutowała w 1981 roku tomikiem poezji „Zapiski Pewnej Hipiski”. Od tamtej pory wydała wiele książek, które zdobyły sporo wyróżnień oraz nagród. Mieszka w Wieliczce, gdzie pracuje jako nauczycielka.

Marcelina Jeziorańska

Katarzyna Ryrych, „Wyspa Mojej Siostry”, Wydawnictwo STENTOR, Warszawa 2011