Autyzm to wciąż choroba, która wywołuje lęk i przerażenie otoczenia, które czuje się, bywa, bezradne wobec ludzi nim dotkniętych. Szczególnie dotyczy to rodziców, którzy stają wobec ogromu wyzwań związanych z tą chorobą. Którzy mają problemy z porozumieniem się z własnym dzieckiem, nie rozumieją jego zachowań, emocji, myśli. Choroby nie”odczarują” takie filmy jak „Rain Man” z Dustinem Hoffmanem, który, co prawda, pokazał problem, ale uczynił to w iście hollywoodzkim stylu, bez głębszego pochylenia się nad nim. A przecież i tak świat (czytaj Polska) uczynił wielki krok na przód przez dwa ostatnie dziesięciolecia.
Jeszcze nie tak dawno brakowało punktów diagnostyczno-konsultacyjnych, ośrodków terapeutyczno-edukacyjnych dla dzieci i młodzieży, a także ośrodków wspierających rodziców. Brakowało też fachowej kadry. Sama pamiętam z jak wielkim trudem i poświęceniem powstawały ośrodki wsparcia w Szczecinie. Jak przecierano szlaki dla edukacji, traktowania autystyków jako „grupy osób odrębnej, wydzielonej z szuflady „niepełnosprawni umysłowi”.
Z każdym rokiem coraz więcej wiemy o tej chorobie, sposobach pomocy dla osób nią dotkniętych, o świecie, którego doświadczają. Jednak do tej pory nie było bezpośredniej relacji zza szklanej ściany, za którą oni przebywają. Dlatego też godną polecenia jest książka autorstwa 13-letniego (!!!), japońskiego autysty Naoki Hihashidy. Książka powstała z pomocą amerykańskiego pisarza Dawida Mitchella i ma formę pytań i odpowiedzi np. Dlaczego wciąż powtarzasz te same pytania? Dlaczego ludzie z autyzmem często zatykają sobie uszy? Dlaczego tak bardzo lubisz spacery? Dlaczego tak dziwnie poruszasz rękami i nogami?
Te pytania, a przede wszystkim odpowiedzi, których udziela Naoki to kompendium wiedzy o świecie ludzi dotkniętych autyzmem. Jest on trudny i hermetyczny, ale dzięki tej książce bardziej dla nas zrozumiały. Przytoczę odpowiedź na pytanie – dlaczego podskakujesz? „Kiedy podskakuję, wyraźnie czuję całe ciało, to tak jakbym zrzucił więzy krępujące /…/A ponieważ jesteśmy ograniczeni przez samych siebie i ludzi wokół nas, możemy tylko skakać…”
Książkę polecam tym, którzy usiłują zgłębić wiedzę na temat autyzmu – nauczycielom, terapeutom, a przede wszystkim rodzicom, by lepiej zrozumieli swoje dziecko. Wówczas łatwiej będzie pomóc mu żyć wśród nas, a nas z kolei uczyć to będzie akceptacji i tolerancji na odmienność.
EKa
Naoki Higashida, Dlaczego podskakuję?, Wydawnictwo W.A.B, 2015
Leave a Reply